ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ

Δεν μας έφερε κοντά το μέσο… ίσα-ίσα, θα ‘λεγα πως μας δημιουργούσε και μια απόσταση..

Δεν είμαστε και οι δυο ούτε παιδάκια, ούτε της κουβέντας.. Γενικώς, δεν έχουμε –αυτό που λένε- πολλά-πολλά..
Κάθε στιγμή που περνάει, ώρα την ώρα, μέρα τη μέρα, αυτά τα τόσο δυνατά συναισθήματα, δεν «κολλάνε» σε κουμπάκια ή σε γραμμές τηλεφώνου.. Τρέχουν τόσο, που ώρες-ώρες μας φοβίζουν.. Είμαστε κατασταλαγμένοι, λογικοί, ηθικοί, αξιοπρεπείς, απολαμβάνουμε την εκτίμηση του περίγυρου που έχουμε επάξια κερδίσει.. όλα αυτά, είναι υπολογίσιμα αλλά και αντιμετωπίσιμα..
Τρέχω πολλές φορές μπροστά, πιο μπροστά από τη στιγμή που φτιάχνουμε έστω με τη φαντασία μας.. Βλέπω όμως ότι όταν φτάνουμε εκεί κοντά, κάπως έτσι είναι, όπως το φαντάστηκα..
Μεσάνυχτα.. είπα πως είναι ο χρόνος μας…
Ονειρεύτηκα μια αγκαλιά που ακόμα δεν βγαίνει αυτή την ώρα..
Ονειρεύτηκα όμως, δυο λέξεις, ένα χάδι, έστω και από μακριά..
Πως θα ‘ναι δικιά μας αυτή η ώρα.. Και είπα πως και το όνειρο ακόμη, θ’ αργήσει να βγει..
Μεσάνυχτα, χτες.. και πήρε τ όνειρο μορφή.. Εσύ απ’ τη μια, εγώ απ’ την άλλη και μια απόσταση που δεν μας έκανε να ξυπνήσουμε…
Γραπτός ο λόγος… Και τα γραφτά, μένουν..
Το «σ’ αγαπώ» το χιλιοειπωμένο, έγινε μοναδικό, χτες βράδυ..
Δεν σε παρατηρούσα τόσο έντονα, δεν με μαγνήτιζε το βλέμμα σου όπως γίνεται κάθε φορά που σε αντικρίζω και κάνω να σε φιλήσω…
Δεν σ’ έβλεπα καν.. κι όμως ένιωθα την ένταση στο βλέμμα σου και τη γαλήνη όταν διάβαζες αυτά που σου έλεγα εγώ..
Έπρεπε όμως, να σε αφήσω να δουλέψεις…
Και για τα πιο παλιά δεδομένα, αλλά ειδικά για την εποχή που ζούμε, όλα αυτά, όλο αυτό που έχουμε, δεν φαίνεται στους άλλους ανόητο, ρομαντικό μόνο, αλλά θα ‘λεγα τρελό..

Σε μια εποχή που τρέχουμε πατώντας τους γύρω μας απαιτώντας στο τέλος απ’ αυτούς, τους ίδιους, να μας επιβραβεύσουν για την προσπάθειά μας, σε μια εποχή που τα θεωρούμε όλα δεδομένα και σύμφωνα με τα συμφέροντα του εαυτούλη μας, εμείς, δεν αντιστεκόμαστε στο ρεύμα απλώς καλή μου, αλλά πηγαίνουμε αντίθετα, μετωπικά..
Αυτά τα μεσάνυχτα που μου χάρισες, είναι η αρχή..

Δεν ξέρω ως πού θα φτάσω.. Ξέρω όμως, πως θα φτάσω μαζί σου..