Θα σε δω..

Αυτό το ΠΣΚ είναι από τα πολύ δύσκολα..
Σήμερα καρδιά μου, είμαι πολύ κοντά.. Είσαι πολύ κοντά.. Και όμως τόσο μακριά..
Νομίζω πως θ' απλώσω το χέρι και θα σε αγγίξω..
Αργότερα θα σε δω..
Και πάλι, θα μαζέψω εικόνες, θα πλησιάσω να μυρίσω το άρωμά σου, θ' αφήσω το βλέμμα σου να με ταξιδέψει και ίσως αγγίξουν τ' ακροδάχτυλά μας..
Τόσο όμορφο και ταυτόχρονα τόσο βασανιστικό..
Πόσες μέρες ατέλειωτες πρέπει να περάσουν πάλι, για να 'ρθουμε πιο κοντά...
Σε λίγο, σε δυο τρεις ώρες θα σε δω...
Και πάλι, θα πεις με το βλέμμα σου " τι θέλεις από εμένα.." και γω θα σου απαντήσω " εσένα.. ολόκληρη.." Θα κοιτάξω το στήθος σου μαντεύοντας το γρήγορο ρυθμό που θα χτυπάει η καρδιά σου.. Θα κοιτάξω τα χείλη σου και μόλις φύγω θα κλείσω τα μάτια μου και θα κάνω πως τα φιλάω..
Θα χαζεψω το κορμάκι σου καθως θα πηγαινόρχεσαι και θα το πάρω κι αυτό μαζί μου.. Να το αγκαλιάσω τρυφερά, ερωτικά, στοργικά..  Το βλέμμα μου θα σου χαιδεψει τα μαλλιά και συ θα χαμηλώσεις τα ματάκια σου από τη γλύκα...
Πόσο όμορφο, πόσο μοναδικό.. και πόσο πόνο πρέπει να φέρνει.. Δεν το αλλάζω με τίποτα..
Σε λίγο, θα σε δω..
Και θα δεις μωράκι μου, έβαλα τα καλά μου, στολίστηκα, αρωματίστηκα, να με δεις, να με χορτάσεις.. από τόσο κοντά... και τόσο μακριά...
Μόλις φύγω χαρίζοντάς σου ένα μεγάλο χαμόγελο, θα τρέξω προς τα έξω βιαστικά, μην προλάβει και φανερωθεί το δάκρυ μου.. και το άλλο.. και το επόμενο.. Και εκεί που θα παλεύω φεύγοντας να κρατήσω τους λυγμούς μου, θα έρχεται η εικόνα σου, να μου λέει.. "ματάκια μου.."
Θα σε δω... Το περιμένω με λαχτάρα... Η καρδιά μου από τώρα πάει να φύγει από τη θέση της..
Και θα περιμένω.. σε λίγες μέρες ίσως να σε ξαναδώ.. από πιο κοντά.. όπως θέλω.. όπως θέλεις... όπως θέλουμε...
Σ' αγαπώ ζωή μου...Σ' αγαπώ.